PAPIEŻ JAN PAWEŁ II

„Pragnę… wypowiedzieć tę radość, jaką dla każdego z nas stanowią dzieci, wiosna życia,
zadatek przyszłości każdej dzisiejszej ojczyzny.”

Nowy Jork, 2 X 1979 r.

Jan Paweł II – postać o wielkim przesłaniu duchowym, niezwykle charyzmatyczna, bogobojna, wielkiego formatu, którego wspominają ludzie z całego świata, wielu narodowości, a także wyznawcy innych religii, dostrzegając Jego Wielkość. Potrafił dotrzeć do każdego człowieka ze Słowem Bożym i zjednoczyć osoby bez względu na pochodzenie, kolor skóry, wyznawaną religię.

Ojciec Święty był ambasadorem dzieci i młodzieży. Od początku swojej działalności apostolskiej pokładał wielkie nadzieje w najmłodszych pokoleniach i dla nich poświęcił cały pontyfikat. Ogromna wrażliwość serca Papieża przejawiająca się w życiu przenikniętym Ewangelią, pozwalała mu kierować uwagę ku najmniejszym, najbardziej bezbronnym, potrzebującym miłości i opieki. Z wielką żarliwością bronił prawa do życia każdego poczętego dziecka. Podkreślał, że człowiek jest pierwszą i główną drogą Kościoła, a dziecko „drogą wyjątkową”. Stając w ich obronie, doceniał ich znaczenie w ewangelizacji.W jednym z listów do dzieci napisał: „Prawdą jest, że dziecko jest radością nie tylko rodziców, ale także radością Kościoła i całego społeczeństwa”. Z kolei w innym liście do dzieci prosił: „Pragnę powierzyć waszej modlitwie, drodzy mali przyjaciele, nie tylko sprawy waszej rodziny, ale także wszystkich rodzin na świecie”. Niezaprzeczalnym faktem jest, że papież bardzo kochał dzieci i był ich przyjacielem o czym sam otwarcie mówił: „Największą radością papieskiego serca są dzieci. I największą troską serca Papieża jest każde dziecko”.